تشخیص در آمد مشمول مالیات اشخاص حقوقی

بر اساس مهلت مقرر در تبصره ماده 97 ق.م.م برای عملکرد سالهای 1395 ، 1396 و 1397، درآمد مشمول مالیات درمورد اشخاص حقوقی (به استثناء در آمدهایی که طبق مقررات ق .م .م نحوه ی دیگری برای تشخیص آن مشخص شده است) از روش های ذیل تشخیص میگردد:

1- تشخیص درآمد مشمول مالیات بر مبنای رسیدگی به دفاتر قانونی: اشخاص حقوقی، مکلف به ثبت فعالیت های شغلی خود در دفاتر روزنامه و کل موضوع قانون تجارت هستند و باید دفاتر و اسناد مربوط را مطابق استانداردهای پذیرفته شده حسابداری ، تحریر و نگهداری نمایند. چنانچه دفاتر و اسناد و مدارک این مودیان مورد قبول قرار گیرد درآمد مشمول مالیات آنان مطابق ماده (94) ق.م.م به شرح زیر محاسبه میگردد:

(استهلاکات+ هزینه های قابل قبول) – (سایر درآمدها + فروش کالا و خدمات) = درآمد مشمول مالیات

2- تشخیص درآمد مشمول مالیات از طریق على الرأس * در موارد زیر، درآمد مشمول مالیات به صورت على الرأس تشخیص داده خواهد شد.

. چنانچه تا موعد مقرر، ترازنامه و حساب سود و زیان تسلیم نشده باشد.

چنانچه مؤدی به درخواست کتبی اداره امور مالیاتی مربوط، از ارائه دفاتر و با مدارک حساب در محل کار خود، خودداری نماید. چنانچه دفاتر و اسناد و مدارک مثبته برای محاسبه درآمد مشمول مالیات، به اداره امور مالیاتی، غیر قابل رسیدگی تشخیص داده شود، یا به علت عدم رعایت موازین قانونی مورد قبول واقع نشود. در این صورت مراتب باید با ذکر دلایل کافی کتبا به مؤدی ابلاغ و پرونده برای رسیدگی و اظهار نظر در مورد امکان رسیدگی به دفاتر، به هیاتی متشکل از سه نفر حسابرس منتخب رئیس کل سازمان امور مالیاتی کشور محول گردد. . پس از اجرای طرح جامع مالیاتی در ادارات امور مالیاتی(ظرف مدت سه سال از تاریخ ابلاغ اصلاحیه قانون مالیاتهای مستقیم) درآمد مشمول مالیات بر اساس میزان سود دهی فعالیت و مقررات مربوط تعیین خواهد شد.

بر اساس ماده 272 اصلاحی ق.م.م و سایر مقررات مربوط، برای عملکرد سال 1395* شرکتهای پذیرفته شده با متقاضی پذیرش در بورس اوراق بهادار * و * شرکتها و مؤسسات موضوع بندهای (الف) و (ب) ماده 7 اساسنامه قانون سازمان حسابرسی مصوب 1366* ملزم به ارائه صورتهای مالی حسابرسی شده توسط سازمان حسابرسی با مؤسسات حسابرسی عضو جامعه حسابداران رسمی ایران می باشند. علاوه بر موارد فوق، اشخاص زیر که شروع سال مالی آنها از تاریخ 1396/ 1 / 1 و به بعد باشد نیز ملزم به گزارش حسابرسی موضوع ماده 272 ق .م .م می باشند:

اشخاص حقیقی و حقوقی بر اساس نوع فعالیت

1. شعب و دفاتر نمایندگی شرکتهای خارجی که در اجرای | قانون اجازه ثبت شعبه با نمایندگی شرکتهای خارجی مصوب 1376، در ایران ثبت شده اند.
2. شرکتهای سهامی عام و شرکتهای تابعه و وابسته به آن ها
3.  موسسات و نهادهای عمومی غیر دولتی و شرکتهای سازمان ها و موسسات تابعه و وابسته به آن ها
4.  اشخاص حقیقی یا حقوقی بر اساس حجم فعالیت

سایر اشخاص حقیقی و حقوقی (شامل شرکتهای سهامی خاص و سایر شرکتها و همچنین موسسات انتفاعی غیر تجاری، شرکتها و موسسات تعاونی و اتحادیه های آنها و اشخاص حقیقی که طبق مقررات مربوط، مکلف به نگهداری دفاتر قانونی می باشند که بر اساس آخرین اظهارنامه تسلیمی خود، جمع کل ناخالص در آمد (فروش و یا خدمات اعم از عملیاتی و غیر عملیاتی) آنها بیش از 5 میلیارد ریال (در مورد شرکتهای پیمانکاری، دریافتی بابت پیمانهای منعقد شده بیش از 5 میلیارد ریال با جمع درآمدهای آنها (جمع ستون بدهکار ترازنامه ) بیش از 8 میلیارد ریال باشد.

صورتهای مالی حسابرسی شده و مطالب مذکور باید به | همراه اظهارنامه مالیاتی با حداکثر سه ماه پس از | انقضای مهلت تسلیم اظهارنامه ارائه گردد. صورتهای | مالی حسابرسی شده و مطالب مذکور در گزارشهای حسابرسی | و بازرسی قانونی که در چارچوب مقررات ق .م .م تنظیم شده باشد، می تواند برای تشخیص درآمد مشمول مالیات | اشخاص یاد شده توسط ادارات مالیاتی مورد استفاده و | استناد قرار میگیرد.

1- در حدود متعارف متکی به مدارک باشند. 2- منحصرا مربوط به تحصیل در آمد در دوره مالی مربوط، با رعایت حد نصابهای مقرر قانونی باشند. نکته 1: هزینه های مربوط به درآمدهایی که از پرداخت مالیات معاف یا مشمول مالیات با نرخ صقر بوده یا با نرخ مقطوع محاسبه می شود، به عنوان هزینه های قابل قبول مالیاتی شناخته نمی شوند. نکته 2: از تاریخ 1395/ 1 / 1 به بعد پذیرش هزینه های پرداختی قابل قبول مالیاتی موضوع ق.م.م که به شیوه تهاتری انجام نشود، از مبلغ 50 میلیون ریال به بالا منوط به پرداخت یا تسویه وجه آن از طریق سامانه بانکی میباشد.

برخی از هزینه های قابل قبول، بر اساس ماده (148) ق.م.م عبارتند از:

• قیمت خرید کالای فروخته شده و با قیمت مواد مصرفی درکالا و خدمات فروخته شده.
• هزینه های استخدامی متناسب با خدمت کارکنان بر اساس مقررات استخدامی و به شرح بند (2) ماده (148) ق.م.م.
• کرایه محل مؤسسه، اجاره بهای ماشین آلات و ادوات مرتبط در صورتی که اجاری باشد.
• مخارج سوخت برق، روشنایی، آب، مخابرات و ارتباطات. • وجوه پرداختی بابت انواع بیمه مربوط به عملیات و دارایی مؤسسه
•  مخارج حمل و نقل و هزینه های ایاب و ذهاب، پذیرایی و انبارداری.

برای اطلاع از مشروح هزینه های قابل قبول، به ماده 148 ق.م.م، آئین نامه ها و بخشنامه های مربوط مراجعه شود.